Olej arganowy – eliksir młodości

Olej arganowy pozyskiwany jest z Argania spinosa czyli Arganii żelaznej. Roślina ta występuje wyłącznie w południowo-zachodnim Maroku. Olej arganowy ma lekko gorzkawo-orzechowy smak i taki zapach. Wykorzystywany jest od wieków w tradycyjnej kuchni marokańskiej oraz w medycynie i kosmetyce naturalnej. 

Pozyskiwanie oleju było kiedyś bardzo czasochłonne i trudne. Aby uzyskać 1 litr oleju potrzeba było 30 kilogramów nasion i 24 godzin pracy. Obecnie zastąpiono tradycyjne metody pozyskiwania oleju zmechanizowanymi co także pozwoliło wydłużyć termin przydatności do spożycia do 2 lat. W temperaturze pokojowej olej ma postać ciekłą.

Skład oleju arganowego 

 

Olej arganowy składa się w 80% z nienasyconych kwasów tłuszczowych, głównie oleinowego i linolowego (do 40%). Jest bogaty w witaminę E (670 mg/kg), której ma dwukrotnie więcej niż oliwa z oliwek (320 mg/kg). Zawiera prawie 100 substancji czynnych, w tym pięć grup związków przeciwnowotworowych takich jak: karoteny (300 mg/100 g), polifenole (5,6 mg/100 g) również o działaniu antyoksydacyjnym i przeciwrodnikowym, sterole (160 mg/100 g), w tym spinasterol, schotenol, stygmasterol, które także regenerują naskórek, tokoferole (62 mg/100 g), alkohole triterpenowe (150 mg/100 g), tirukallol łagodzące objawy alergii. 

 

Właściwości oleju arganowego

Główne właściwości oleju arganowego skupiają się na pielęgnacji, odżywianiu i regeneracji skóry. Chroni on przed wczesnym starzeniem się skóry, niekorzystnymi warunkami środowiska, zapobiega podrażnieniom również spowodowanych słońcem. Dzięki zawartości butyrospermolu ma on właściwości pielęgnujące skórę przed i po opalaniu. Leczy młodzieńczy trądzik a także wzmacnia włosy i paznokcie. Działa także ochronnie na tkankę łączną, odbudowuje płaszcz hydrolipidowy na skórze, zwiększa zawartość składników odżywczych w skórze i we włosach.

Dobrze się wchłania przez skórę wygładzając ją i wpływając na jej elastyczność. Dlatego ma zastosowanie jako składnik kosmetyków dla skóry zniszczonej i dojrzałej, kremów ochronnych do rąk, balsamów do ciała, przeciwzmarszczkowych kremów pod oczy, do produkcji mydeł szamponów i płynów po goleniu a także do masażu. Przeznaczony jest dla skóry wrażliwej, dojrzałej, alergicznej, trądzikowej i suchej, stosowany jest także przy chorobach skórnych. Regeneruje naskórek (także przy egzemie, bliznach).

Wpływa wzmacniająco na włosy i paznokcie. W celu polepszenia kondycji włosów, należy wmasować go w skórę głowy i włosy, pozostawić na minimum pół godziny, następnie zmyć szamponem. Już po kilku zastosowaniach widoczny jest rezultat. Włosy są mocniejsze, grubsze i lśniące. Wmasowany w ręce i w paznokcie naturalny olej arganowy nawilża skórę i sprawia, że staje się delikatna. Paznokcie przestają się łamać i są twarde już po kilku zastosowaniach. Olej nadaje się znakomicie do pielęgnacji skóry niemowląt, zabezpieczając ją zwłaszcza przed odparzeniami.

Spożywanie oleju arganowego wpływa pozytywnie na organizm ze względu na przewagę mononienasyconych kwasów tłuszczowych. Dzięki temu uważany jest za jeden z najzdrowszych olejów spożywczych bo wpływa na zmniejszenie czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego, poprzez zapobieganie nadciśnieniu, miażdżycy, obniżenie poziomu cholesterolu. Leczy stany zapalne, zapobiega chorobom nowotworowym, wzmacnia układ immunologiczny, wykazuje działanie przeciwbólowe, a także aktywność przeciwcukrzycową poprzez wzmocnienie procesu oddychania wewnątrzkomórkowego, a także zapobiegając generowaniu wolnych rodników wspomaga odnowę komórek

Literatura:

Kowalczyk B. Argania żelazna - źródło cennego oleju arganowego. Panacea 2009, 4 (29), s. 20-21

Matławska I., Łajs I. Znaczenie spożywcze, lecznicze i kosmetyczne oleju arganowego. Postępy Fitoterapii 2010, 2 s. 106-113

Charrouf Z., Guillaume D. Ethnoeconomical, ethnomedical, and phytochemical study of

Argania spinosa (L.) Skeels. Journal of Ethnopharmacology 1999, 67 s. 7-14

Monfalouti HE, Guillaume D., Denhez C., Charrouf Z. Therapeutic potential of argan oil: a review. Journal of Pharmacy and Pharmacology 2010; 62, s. 1669–1675

                                                                                           mgr Dorota Gołębiowska

                                                                                           mgr Irmina Niedźwiecka